Kamis, 12 Mei 2011

Pangarannan jauh tina Pileumpangeun

 Ninggal Negri nu jauh tina amanah leluhur.

Hate kageugeuringan, ninggal negri anu makmur rahayatna balangkoreakan, tapi nyata kamamuran kur tinggal ngaran, kamana pangeusina kur catur nu bisa akur, ngawujud nu dipikahatur, mangaka hade ulah rosa hese beleke ngiun eta negri, kitu kanyaah eta leluhur ngayugakeun eta negrina, menang hese beleke teu antukna darah rejeung nyawa taruhanna, ngahijikeun eta bangsana, dur der peprangan dimana mana ngamerdekakeun eta negrina, tapi nyata manusa kiwari eweuh kanyaahna. perjaungan leluhur mani eweuh hartina, kaman eta bangsana leungit karomahna. leungit eta kahormatan dirina, kahormatan eta bangsana, geus teu mirosea eta negrina, rahayatna katalangsara buburuh jadi pembantu, asa ku hina eta negri kaayaannna, teuing kumaha eta pamingpinna..? kahinaan ka tunggaraan nu tumiba ka eta rahayatna, sangsara dina hirupana, rudin ku bandana hina dina tarekahna, kiwari asa ku era negri anu subur teu katinggal dina talajakna, teu tinggal dina harkatna, nu aya madorot dina talajakna, kiwari teuing kumaha eta negri rek di bawana, teu ngajeunan kasasama, harkat dajat ngawungkulan eta manusa, pangkat jadi pangaisna, harta jadi andeulanna, kitu peta geus jauh dina amanahna ngawaluyakeun harkat martabatna eta manusa,
jadi panghinaan tatangana, geus leupas eta harkatna, manusa anu ngayugakeunan eta negrina,
kahormatan kawibawaan eta negri kur jadi catur, dina anu dipicatur, ngudag talajak ku harkat nu salah nempatkeun. kieu cara matak ngadoreksakeun, ieu kahirupan nagrina.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar